Küçük adımlarla, her gün

Herkes zorlanıyor. Zaman zaman herkes tökezliyor. Belki kendi bedenin, belki ailen, belki duygusal gel-gitlerin, belki kariyer yaptığın sektör belki de içinde yaşadığın toplum ve yüzyıl seni hababam köşeye sıkıştırıyor, zorluyor da zorluyor. Ama işte, herkes zorlanıyor. Bil ki sınavın her neyse özde ona isyan etme hakkın yok çünkü hangi yoldan gidersen git sınavların er ya da geç önünü kesecek ve yoluna çıkacaktı; işte zaten tüm bu hayat oyunun amacı bu ve o sınavları vermekten başka yol yok.

Yapabileceğin tek şey, kendi mücadelene devam etmek. O mücadele neticesinde çıkacak çünkü renklerin.

Çiçeklere rengini verenin, onların oluşumunu sağlayanın hücrelerinde bulunan renk pigmentleri olduğunu biliyor muydun? Hücrenin öz suyunda bu pigmentlere mikroskopla yakından bakınca renkli kristaller şeklinde görülüyor. Öz suyunda! İşte senin öz suyunun rengini de mücadelen veriyor.

Sadece devam et. Küçük adımlarla, her gün. Kendini donat, geliştir, olmuyorsa sorgula, altın kafeslerinin farkına var, yüzleş, büyü, kabullen, yanıl, sonra daha iyi yanıl. Düştün mü, niye düştüm diye ağlamak işine yaramayacak, onun sebebini mutlaka aklında tut, dersini al ve kalk. Bir dahaki sefere aynı nedenden dolayı düşmemeye özen göster.

Her seferinde biraz daha çabuk toparlan. Düşmekte tecrübeliysen, kalkmakta da tecrübelisindir, hatırla. Eğer mola vermen gerekiyorsa ver, döndüğünde yarım bıraktığın ne varsa onu tamamlayabilme niyetiyle kolları sıvayacağını bilerek ver ama. Kendine bunun sözünü ver. Kendine sahip çık, becerebilirsen çok sev, iyi ve kötü yönlerini tanı, anla; yaratacağın her şey oralardan beslenecek, bunu unutma.

Şahit olduğun her an, hissettiğin her duygu, duyduğun her koku, bir şeyler görüp, okuyup, izleyip, dinleyip içselleştirdiğin her şey, tüm incindiğin ve incittiklerin, gidip döndüğün her yol, tüm hayallerin, hayal kırıklıklarının, iyileşen ve iyileşmeyen yaraların hepsi senin hikayen. Hepsi sen.

Sadece devam et. Küçük adımlarla, her gün. Hikayeni büyülü kılan şey mücadelendir.

ZD